Medreseler Değişmeli!

Bütün kurumlar zamanla kendilerini geliştirmektedirler. Yeni metod ve programlar hazırlamaktadırlar. Daha ileri gitmek için çaba sarf etmektedirler. Medreselerde belli bir düzen ve birliktelik olmadığı için her medrese kendi bildiği üzere devam etmektedir. Bunun değişmesi gerekir. Öncelikle bütün medreseler bir çatı altında toplanmalıdır. Sonra ileri gelen uzmanlar beraber bir çalışma yapıp yeni bir yol haritası çizmelidir. Şöyle bir yol izlenebilirler.

• Her şeyden önce zeki öğrenci seçmelidirler. Rastgele öğrenci seçmemelidirler. İstekli ve zeki öğrenci hem kısa sürede öğrenir, hem de kendini geliştirerek gelecek için güzel çığırlar açar.
• Bir yıl boyunca onlarla Arapça konuşmalıdırlar. Bu iş için de Arapçayı çok güzel konuşan eğiticiler bulmalıdırlar. Suriyelilerden istifade edilebilir. Bu bir fırsattır. Hazırlık sınıfında öğrencilere huruf tashihi yapılmalı ve Arapça konuşmaları sağlanmalı. Arapça konuşan bir öğrenci anlatılan dersi çok rahat bir şekilde anlar. Müderrisin anlattığı dersi tercüme etmesine gerek kalmaz. Bu şekilde zaman kaybı da olmaz. Bizim gibi ülkelerde medrese ve ilahiyatlarda en önemli ders dil öğrenmektir. Arapçayı iyi öğrenen bir öğrenci başarılı olur. Arapça düşünür ve Arapça anlamaya çalışır. Arapça konuşmayı bilmeyen öğrenci başarılı olmaz. Bilen basamakları 3-4’er çıkar.
• Dersler Arapça verilmelidir. Dersi Türkçeye veya Kürtçeye çevirme işinden vazgeçilmelidir.
• Son aşama da gerçek bir uzmanlaşma yaptırılmalıdır. Üniversite okutulmalı ve öğretim görevlileri ile işbirliği yapılmalıdır.
• Öğrencilere hedef gösterilmeli ve o hedefe koşturulmaları sağlanmalıdır.
• İşe yaramaz ve hedefsiz öğrenci hiçbir yere ulaşamaz.  

Medresenin kısa Tarihçesi:Medrese adı altında ilk medresenin ne zaman inşa edildiği hakkında net bilgi bulunmamakla birlikte tam teşekküllü medresenin kuruluşu Abbasi Halifesi Memun’un zamanındadır. Bazı kaynaklara göre de ilk medresenin Nişapur’da Fakih ve Muhaddis Ebu Bekir Ahmet b. İshak EsSibği h. 342 / m. 954 tarihinde inşa edildiği ve daha sonra nizami bir şeklide işlemeleri bakımından h.459 / m.1066 yılında kurulduğu görülmektedir. Bu Zira bu yılda Selçuklu veziri, Nizamu’lMülk’ün inşa ettirdiği medreseler manzumesinin en önemlisi, Bağdat’ta açılan ve devlet tarafından maddi ve manevi yardım gören, saray tarafından himaye edilen Nizamiye Medreselerinin, gerek teşkilat, gerekse eğitim ve öğretim bakımından çok üstün oldukları görülmektedir. Türklerin Anadolu’ya gelişinden itibaren, bu coğrafyada çok sayıda medrese inşa edilmiştir. Selçuklular ise bir şehri fethettiklerinde ilk iş olarak orada cami, medrese ve zaviye inşa ederlerdi. Konya, İstanbul, Tokat, Kayseri, Diyarbakır, Siirt, Mardin, Gaziantep, Şanlıurfa başta olmak üzere Anadolu’nun değişik yerlerinde medreseler inşa etmişlerdir. Osmanlılar zamanında da bu süreç aynı devam etmiştir.

               “ESKİ hâl muhal; ya yeni hâl ya izmihlal”

Allaha emanet olun.  

(İzmihlal : Yıkılma, mahvolma, çök­me, yok olma, alçalma.)