Niyet ettim teslim olmaya

Sen Hakk’a tevekkül kıl

Teslim ol da rahat bul

Her işine râzı ol

Mevlâ görelim neyler

Neylerse güzel eyler!

    Yüreğin huzuru

Hasta ruhun ilaçı,

Fani dünyanın aydınlık yolu,

Mahşerin, hesap tartısının korkusuz

Okkası...

    Niyet ettim sana teslim olmaya.

Niyetim salih de,

Nefsime geçmiyor hükmüm.

Biçare imanım ruhumla mücadelede.

Ya Rabb, beni bana bırakma.

    Teslimiyet ne ulvi bir duydudur.

Rabb ile teselli bulmadır.

Misafir olduk bu cihana, kalmak için

Mücadelemiz yoktur.

Kocamandır dünya, bir nefes nedir ki,

İçinde…

Alsan da bilmez

Versen de…

Senin olandır, imtihan ile yaşamak.

Ondandır, cihana boş vermeyip,

Rızayı kazanarak mücadele etmek.

   Ana karnına sığarken, sığmadık fani aleme, hep istedik.

Olmayınca isyan ettik.

Neden

Niçin

Demeyi bildik te,

Hamd ile

Şükür olsun diyemedik.

Bizlerden üstün olana imrendikte,

Açlık ile ağlayıp

Hastalık ile inleyeni göremedik.

   Cahilliğimizi okullara giderek bitiremedik.

Çok okumak mıydı? Yoksa çok öğrenmek miydi?...

Bir insan olabilmek çok zormuş.

Deyip gülüp geçtik.

Aklı başımız da tutmak için, kitaplara gömüldük,

Lakin yüreğimize merhameti ekemedik.

İlim öğrenmek kutsaldır.

İlim bile cahilleştik.

Araştırmadan kabul ettik.

O dedi

Bu dedi

Deyip alıp hayatımıza yerleştirdik.

Beğenmeyince de...

Kabahatı üstümüzden çıkarıp başkasına giydirdik.

Ah be insan!!

Tevekkül

İle

Teslim olabilseydik,

Çalışmanın ibadet olduğuna inanırdık.

Kulların sevdasını kazanmaya

Rabbin rızasına sahip olurduk.

    Niyet ile tevekkül

Beraber olunca teslim olmanın hazzı ile

Gülümseriz cennete.

Sevgilerimle...