Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Ne tuhafsın yada ne kadar acımasızsın hayat... Ekilenin biçildiği bir tarlasın . Sadece biraz bekle diyorsun. Hasat zamanı da gelecek.
Ne ekti isen avucuna alacaksın. Bu dünya sultan Süleyman'a kalmamış ki, kime kalacak... 500 sene, hatta 1000 sene yaşayanlar bile göçüp gitmiş ise, aldanma ey deli gönül sana da kalmayacak.. Yıllar su gibi akıp geçti.. Ne kadın idi ama.Öyle bir saltanatı vardı ki! Evde terör estirirdi. Kendine güvenen bile cevap veremezdi karşısında. İki gelinini köle gibi kullanırdı. Bir gün gelini;"bebeğim henüz 20 günlük nasıl bırakıp işe gideyim" diye yalvarırken dinleyenlerin içi sızladı.. Kimseden çıt bile çıkamadı. Kararını çoktan verdi. Çekilen kredi borcu ödenecekti ve gelin çalışmaya mecburdu. Koskocam bir apartman yaptırıyordu.
Çalışan iki oğlan iki gelin ödeyecekti borçları. Lakin mal taksiminde diğer üç evlada da aynı hak verilecekti. Hey gidi adalet nerelerdesin. Seslendi hüzünlü yürekler... "Sadece biraz bekle ve sabır et. Gün gelecek sen de göreceksin." dedi adalet terazisi... Apartman bitmiş ve taksim edilmişti. Haksızlık almış başını çoktan gitmişti.
Unutulan bir şey vardı ama. "Allah yarına koyar ama yanına koymaz"dı. Beklenmeyen bir doğal afet oldu.
Deprem apartmanı yerle bir etti.
Böylelikle haksızlıkla yaptığı malı yalan oldu. Ardından eşini ve oğlunu hakkın rahmetine uğurladı. Büyük kızı eşinden ayrılıp iki çocukla yanına dönmek zorunda kaldı. Küçük kızı kötü alışkanlıkların pençesinde kıvranıyordu. Ve adalet tecelli ediyordu. Bir bakım evinde yapayalnızdı. Oradakilere sökmüyordu saltanatı. Geriye ne kalmıştı ki... Sadece ibretlik bir hayat hikayesi.
Oysa iyilikle davranıp, ah almasa idi gelinlerinden. Bakım evinde değil,torunlarıyla beraber olup onlara masal anlatabilirdi. Yada baş tacı olarak saygı görürdü.
Ama hala yaptıklarının vebalini çektiğini yaşadığını kavrayamadı en acı olan sanırım bu idi. "Ben kimseye bir şey yapmadım. Onlar kötüler." demekten geri kalmayan bir dil var, hala konuşan dudaklarının arasında. Hırs, ihtiras, adaletsizlik, büyüklenme ..... Ve yolun sonu.
Hüzünlü bir ölüm.
Yapayalnız bir bakım evinde ağrılar içinde ... Nedir bu mal sevdası... Çıplak geldiğimiz dünyadan yine çıplak gideceğimiz belli değil mi? Doğduğumuzda sardıkları kundağı nasıl bilemediysek, öldüğümüzde de sardıkları kefeni de bilemeyeceğiz. İkisi de bize ait olmayan bez parçası.. Adalet nedir? Ağaçlara su vermek. Zulüm nedir? Dikeni sulamak (Mevlana) "Ey iman edenler; adaleti titizlikle ayakta tutun, kendiniz, ana babanız ve akrabanız aleyhine de olsa Allah için şahitlik eden kimseler olun, hislerinize uyup adaletten sapmayınız." (Kur'an-ı Kerim) Siz siz olun haktan ayrılmayın. Adaletli bir yaşamınız olsun.. Değerli okurlarım...
