NADAN Mıyız?

   İnsan ne bilir de hiç susmaz,

Derdini anlatmak mıdır?

Yoksa bilgelik midir meramın?

Bilge olsa idin, önce susmayı,

Sonra dinlemeyi öğrenmiş olmalıydın.

"Cahilsin" deyip te, susturduğun

Belki de, senden alimdir.

Her şey bilinmez ki!

Önce bunu bilmelisin.

Kul eksiktir, tamam etmelisin.

İlk sözün ile kendini ele vermelisin.

Nadan, bir kürk misali değil ki,

Sen giymemelisin.

   Okulları bitirmekle, örtemezsin kendini,

Mekteplerin, öğretmediği vardır, bilmelisin.

Sana göre cahil ise,

Bir sor bakalım, ona göre sen kimsin?

Çobanın bildiğini sen bilir misin?

Ekmeği hamur haliyle, fırına süren usta kadar pişmenin ne olduğuna akıl erdirir misin?

     Yazmak için yürek lazım gelir de,

Sen okullardan mezuniyet istersin.

Şairin mürekkebi hayattır da,

Sen avamsın diye hükmedersin.

  Acep, kimdir cahil olan,

Sana bilgisizliğini, demeyen midir?

Karşındakinin, edebini bile göremezsin.

   Allah’ın kitabına bakmadan fetva verirsin de,

Bir ayeti hakkı ile anlamak istemezsin.

Sonra dilinde hükümler,

Sanki gönderilen peygamber sensin.

 Herkes bilmez ki!

Sen bilesin.

Bilmemek ayıp değildi,

Asıl sen öğrenmemek ile yolunu kaybedersin.

   Yaşı küçüktür deyip de, dinlemek bile istemezsin,

Oysa onun bildiğini belki sen bile bilmezsin.

  Alimin sohbetini dinler misin?

Alimdir, bilir dersin ya,

O alimin de elbet bilmediği vardır da,

Sen bilemezsin.

   Her söze kulak ver amma,

Sonra bir oturup düşünmeyi de akıl etmelisin.

  Allah’ın sana bahşeylediği en değerli hediyesi olan aklını,

 şeytan ile istişare edip, kendini zayi etmeyesin.

   Dertler bir sende midir ki,

"Ben bilemedim de bu haldeyim" der durursun.

Bilemediğin neydi senin?

İmtihan için gelmedik mi fani aleme,

Cahiliz işte...

Öğrenseydik alemleri Yaradanın kitabını

Ne kadar cahil olduğumuzu,

bilebilirdik de,

Okumayı başka kitaplara bıraktık.

Okul bitirip, cahillikten kurtulacağımıza inandık.

Lakin birine "cahilsin"dediğimiz de,

Ne kadar az öğrenmişiz ki,

Karşımızdakine gurur ile hükmeyledik.

Münakaşalardan üstün çıkmayı mağfiret sandık,

Oysa konuşmayı bile öğrenemedik.

Dinlemeyi bilseydik,

Başkasının aklı ile yola çıkılmayacağını bilirdik.

Akıl almak güzel olsada,

Kime danıştığımızı bilemedik.

   Mevlana dedi dinlemedik.

Pir Sultan Abdal'ı hiç duyamadık,

Kuranı Kerim’de neler yazılmıştı?

"Arapça Anlamıyoruz"deyip, kurtulduk sandık.

  Biz cahil geldik,

Cahil gideriz.

Secdeye kapanmayı unutunca

Yüzümüzü karanlıklar ile kapadık.

Aşkı bile bedende aradık

Oysa ruhumuza ilahiyi koyup da,

Sevdayı şems misali yaşayamadık.

   Cahilim, kul olamadım.

Cahilim aşka eremedim.

Cahilim ben beni bilemedim

Diye bilseydik,

Belki hayatımıza değer katabilirdik.

     Son sözleri bilgelere verelim,

Ben cahilim sözlerim kalmaz kulaklarınızda, olurda bir nebze okursanız,

"Bilgedir" der akar aklınıza.

Cehalet ile açıklayabileceğin bir şeyin ardından, kötü niyet arama. -Bill Arnett-

Cahiller, kâmile sen bilmen deyip, anın için kaybettiler irfanı. -Pir Sultan Abdal-

Sevgilerimle…