Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Nerde kaldı Müslümanlığımız, niçin Allah’ın emrinden uzak duruyoruz: Ve size ne oluyor ki Allah’ın yolunda ve “Ey Rabbimiz! Halkı zalim olan bu kasabadan bizi çıkar ve katından bir veli, bir yardımcı kıl (gönder)” diyen zayıf ve a’ciz erkekler, kadınlar ve çocuklar için savaşmıyorsunuz? (Nisa 75)
Myanmar askerleri 3 günde 3 bin masum müslümanı katletti. Arakan kan ağlıyor! Arakan'daki budist çeteleri kadar Bangladeş hükümetide Müslümanlara yapılan soykırımdan sorumludur, ve yargılanmalıdır. Ama kim yargılayacak? Dünya Müslümanları sadece seyrediyor. Bu sessizliğimiz için merhum Erbakan hoca ebabilleri isteyenlere söyle bir cevap vermişti: “Ebabiller gelse önce Müslümanları taşlar.”
Allah’ım! Zulme sessiz kaldığımız için bizi helak etme. Gücümüz azaldı, birliğimiz dağıldı. Öyle bir belaya duçar olduk ki, belalar bile bizi bir araya getirmiyor. Yardımını gönder İlâhî... Ey Rabbimiz! Parçalanıp bölündük. Bize olan nimetini unuttuk. Birbirimize düşmanlar olduk, kalplerimizi birleştir, bizi kardeşler eyle! Mazlumun dünyasında kıyametler koparken, zalime sıcacık yatağında rahat verme Allah'ım... Azdılar yine Ebrehe'nin torunları. Sen aramıza birliği gönder Ya Rab! gönder ve helak eyle mazlum kullarını katleden canileri!
Bedir Savaşında 300 Müslüman vardı. Şimdi 1,5 milyar. Matematiğin hesaba katamayacağı bir şuursuzluk. Asrı Saadetten olan o bilinç ve şuuru bize geri ver Allah’ım. Hangisine, neye üzülelim? Elimizden bir şey gelmemesine mi? Müslümanların sessizliğine mi? Kardeşlerimin katledilmesine mi? Bilemiyorum... Çünkü Arakan'dan gelen görüntüler korkunç, katliamın ve soykırımın ta kendisidir. Böyle bir vahşeti ne Filistin gördü, ne Suriye, ne de Irak... Öyle ki, Kurban kanından çok Arakan’daki Müslümanların kanı akıyor... Sadece onlar ölmüyor, bizleri de azar azar öldürüyorlar. Atmalıyız artık üzerimizdeki ölü toprağını biz zaten ölüyüz. Bizler bölük pörçük olup enerjimizi birbirimizle uğraşarak tükettiğimizden dolayı fütursuzca bize saldırma cesaretini gösteriyorlar.
Öyle bir zavallı olmuşuz ki, Müslümanlar birbirini Silahla, İslam düşmanı Arakan Budistlerini İse Beddua İle Öldürmeye çalışıyor. Ne kadar da gülünç duruma düşmüşüz. İslam kardeşliğimizi hırs, tamah ve mensubiyetlerimize kurban ettiğimiz için küfür şımardı. Arakan ve diğer masum beldeler için bize, acziyet içinde bakmak kaldı...
Dünya Müslümanları mı seyrediyor? Yoksa Müslümanların yöneticileri mi? Nerde Müslümanların liderleri? Nerde Müslümanların reisleri? Bizler birliği batıdan mi öğrenecektik yazık, çok yazık.. Nasıl haçlı ordular birlik olup Müslümana saldırıyorsa, Müslümanlarda birlik olup kendini savunması lazım, yoksa yakında yeryüzünde tek bir Müslüman kalmayacak.
Katar’a asker gönderenler Arakan’a dua gönderiyor. Ben bu samimiyete! Şüphe ile bakarım. Hadi oradan derim... Maalesef Arakan da zulüm var, katliam var...Ama iktidarda tık yok... Acaba bu mazlumlar Katar kadar zengin mi değiller? Zalime ses çıkarmamak zulmü manen alkışlamak olduğunu unutmayalım.
"Sakın, Allah'ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor." (İbrahim 42) ilahi fermanı beklemeden bizler elimizden ne geliyorsa yapmamız gerekir ki, sorumluluğumuz kalksın.
Duasız olmayacağı gibi sadece dua da yemeyeceğini bilmemiz gerekir. Şehit Malcolm X’in de dediği gibi "Şiddeti dua ederek durduramazsınız...!" Ya da bilge kral Izzetbegoviç'in "Dünyayı değiştirecek olan dua değil, eylemdir...!" Sözü bizlere ışık olmalıdır.
Suriye’de bir duvar yazısında şöyle yazıyordu. "Ey toprağın altındaki sağlar! Kalkın gelin! Zira toprağın üstündeki insanlar çoktan öldüler." Ne kadar da acı ve ibret verici bir söz. Arakan da Müslüman kardeşlerimiz zulüm görürken bizler de sevinip bayram yapacağız?
Ya Rab! Sen hayırlı bir kapı aç bize...
