Bizim nesilden “Ker bi kerîtiya xwe rêya ku carekê tê de terpilî carekê din tê de naçe” (Eşek, eşekliğiyle tökezlediği yoldan bir kez daha geçmez) ..
Cıvıl cıvıl olması gereken yılları yaşamakta iken...O halin resmini gözlerine yerleştirmemişti. Hüzünlü yaşanmış bir hayatı her nefes alışında tekrar yaşatmakta idi. Annesi ve babası ayrıldığında ..
Günlerin sessizliğine, kimse anlam veremiyordu. O sustu mu!! Çevresi de susardı. Aslında sessizliğin kendisinden kaynaklandığını biliyordu. Lakin diline gelen suskunluğu da çözmeye niyetli değildi..
Siz, sizi hiç tanımayan insanların sevgisini yüreğinizde hissettiniz mi?...Sevgi nasıl bir hissiyattır ki!!!Gözlerinin içine bakmadan bile sanaSonsuz huzur ve mutluluk duygusunu ..
Lütfen bekleyin..
